คนดี เธอรู้ไหมว่าไม่มีใครแทนที่เธอ

อาจจะมีเพียงฉัน และวันแห่งความรักเรา
เหงา...มันอาจจะเหงา เมื่อเธอห่างไกลสายตา

กับบางครั้ง...ที่เหนื่อย และหัวใจมันอ่อนล้า
ฉันจะนอนหลับตา .......คิดถึงเธอ

คนดี....เธอรู้ไหม? ว่าไม่มีใครแทนที่เธอ
แม้ไม่ได้เจอ เธอยังอยู่...ในใจ

ยามใด...ที่ร้อนรน และต้องการใครสักคนเคียงใกล้
อย่างน้อย...ฉันก็มั่นใจ ......ว่ามีเธอ

ฝากกับดาวบนฟ้า หอบความคิดถึงนี้ไป
ให้เธอเก็บมันไว้ ถึงวันที่เราพบเจอ

หมื่นพันเหงา...ไม่หวั่น หัวใจมั่นเสมอ
แทนสัญญาถึงเธอ "คนไกล"คนนี้
......ยังคอย

(เครดิต: แกงส้ม EGMU04)


ใครเรียนวิศวะมหิดลน่าจะรู้จักเพลงนี้กันนะ ตัวเราเองไม่ได้เรียนวิศวะหรอก
แต่จำเพลงนี้ได้ (รองลงมาจากเพลงรักน้อง อิอิ)

คิดแล้วก็นึกถึงตอนที่อยู่หอปีหนึ่งที่มหิดลศาลายา ชึวิตมีหลายรสชาติ ทั้งสุข เศร้า เหงา ทะเลาะกับเพื่อน
กลัวผี แอบปิ๊งรุ่นพี่(อิอิ) เล็งหนุ่มๆในงานไนท์ กินข้าวร้านป้าลำไย คร่ำเคร่งกับการเรียน ไปถ่ายสติ๊กเกอร์ที่เซ็นทรัลปิ่นเกล้า (ตอนนั้นมีเป็นร้อยรูปแต่ทุกวันนี้มันหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ T_T ) ซ้อมเชียร์ เดินตลาดนัดวันศุกร์ etc.สารพัดเรื่องราว

ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ดีมากๆของชีวิต แม้ว่าตอนนั้นจะแอบเครียดเพราะต้องฝืนเรียนในสิ่งที่ไม่อยากเรียน
และด้วยความที่พื้นฐานการเรียนช่วงม.ปลายไม่ค่อยแน่น ทำให้ต้องขยันเพื่อเรียนให้ทันเพื่อนๆ(ถึงท้ายที่สุดจะตามไม่ทันก็เหอะ แต่ไม่ติดโปรก็ดีใจแล้ว หุหุ)
แต่ก็ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างในชีวิต และได้รู้จักกับคนหลายๆคนที่ในชีวิตนี้คงจะลืมไม่ได้
ถึงจะย้อนเวลากลับไปไม่ได้ แต่ศาลายาจะยังคงอยู่ในความทรงจำของเราเสมอ ^_^ (ซึ้งฟ่ะ 555)